ZEKAT

BİR ZEKAT HATIRASI

Resulüllah efendimiz, Ashabından bazılarını zekat toplamak için vazifelendirmişlerdi. Ensar'dan Übey bin Ka'b, zekat toplamak üzere vazifelendirilenlerden biriydi. Kendisine bildirilmiş olan mıntıkanın Müslümanlarını bir bir gezer, Allah'ın farz kıldığı zekatlarını Beytü'l-Mal'e teslim etmek üzere kendisine getirmelerini isterdi.

Bizzat kendisi bazı hatıralarını anlatırken oldukça ibretli bir vak'a nakleder. O günün Müslümanlarının zekat gibi mali ibadetlere nasıl bir hisle baktıklarını gösteren bu tarihi hadiseyi, aynen nakletmekte büyük fayda mülahaza etmekteyim.

Şimdi söz, zekat toplama me'muru Übey bin Ka'b'tadır. Diyor ki :

- Resul-i Ekrem Hazretlerinin emirleri üzerine Beni Kuda, Beni Üzre ve Beni Saad kabilelerinin sadakalarını toplamaya gitmiştim. Bunların hepsinin sadakalarını topladım, yalnız bir adam kalmıştı. Onun yanına gittim. Zekat toplamak üzere geldiğimi söyledim, beni sürünün içine götürdü   “Dilediğini alıp götür” dedi.

Ben de gezdim, malların içinde ne en iyisi, ne de en kötüsü olan orta bir inek seçtim.

-   Bu kafidir, alıp götürürüm, dedim. Bana itiraz etti :

-   Ben böyle süt vermeyen bir ineği zekat olarak önüne katıp da  Resulüllah'ın huzuruna göndermekten haya ederim, bu süt vermeyen ineği bana bırak, şu genç ve semiz deveyi bari al dedi.

Ben, kendisine cevap verdim :

-   Bunu alamam. Zira, bu senin mallarının en iyisidir. Resulüllah Hazretleri bana, zekatları malların ne en iyisinden, ne de en kötüsünden seçmeyip, orta olanından almamı emrettiler. Bunu alabilmem için Resulüllah'ın izni olmalıdır.

Konuşmamız bu minval üzere uzadı. O:

-   Ben, Resulüllah'ın huzuruna süt vermeyen bir ineği, zekat olarak göndermekten utanırım, diyor, ben ise :

-   Bundan başkasını almaya me'zun değilim, diye ısrar ediyordum.

Bir ara şu teklifi yaptım :

-   Sen şu deveni al, birlikte Resulüllah'ın huzuruna gidelim, meseleyi kendisine anlat. Resulüllah emir verirse kabul ederim!

Adam teklifimi kabul etti. Birlikte Resulüllah'ın huzuruna geldik. Şöyle konuştu :

-   Ya Resulullah! Zekat memurunuz geldi. Ona malımı arz ettim. işlerinden bir sütsüz inek seçti. Ben de ona razı olmadım, benim verdiğim genç ve semiz deveyi de o kabul etmedi. Şimdi deveyi buraya getirdim, lütfen kabul buyurun!

Malının en iyisini zekat vermek isteyen bu zata karşı Resulüllah Hazretleri gülümseyerek şöyle buyurdular :

-   Übey senin malından vermek mecburiyetinde olduğunu ayırmış, sen ise daha fazla vermek hamiyetini göstermişsin. Allah niyetini kabul buyursun. Bundan sonra :

-  Übey, bu deveyi al ve zekat malları içine kayd eyle, diyerek ellerini açıp o zata duada bulundular. Resulüllah'ın o duasından sonra, o zatın Medine'nin sayılı zenginlerinden biri olduğu görüldü.